Beleef midzomer in de tuin

Hoe schrijf je een verslag van zo'n dag met een gouden randje eromheen? Zo'n dag waarop woorden tekort schieten en enkel het gevoel je alles vertelt? Wat doen we als we het niet weten: we beginnen over het weer. Het weer zegt dan ook alles in dit geval: het was "stralend mooi" én zo ook de opening van de Belevingstuin. 

Een oprecht woord van dank aan de werkgroep die de organisatie van deze dag getrokken heeft, aan alle partners en helpende handen. Jan en Alis delen hieronder een gedicht van Geert de Kockere om alle helpende handen in de toekomst nog veel enthousiasme toe te wensen. 

Hier kan je de speech nog eens nalezen of het fragment van RING TV herbekijken. 
Laat gerust ook een reactie achter, dat doet zoveel deugd aan al die helpende handen. 

HANDEN
 
je handen - ik zeg het maar -
mag je nooit zomaar laten hangen.
Want dan dienen ze tot niets,
dan zakken je schouders
en sta je er verloren bij.
 
Spreid ze, wijd ze, zet ze in je zij.
Steek ze uit, neem vast,
sla ze om een schouder,
zelfs als hij niet helemaal past.
 
Geef ze iets om handen,
knuffel, knijp (maar nooit te hard),
laat ze dragen,
laat ze vragen om een andere hand
O hij of zij met handzame handen!
 
En als de kinderen roepen
“Kijk, ik kan al zonder handen !”
hou dan de jouwe klaar
om hen zachtjes te laten landen…