Beknopt verslag parochieraad 20 november

Don Boscoraad "naar mijn beleving"

​Voortaan geen raadsverslag meer old school want we gooien het over een andere boeg. We kiezen voor een belevingsverslag, voor een weergave van de manier waarop je iets ervaart.
Woensdag 20 november: 12 mensen rond de tafel; ramen en deuren gesloten want buiten dwarrelen de eerste sneeuwvlokken uit de hemel neer.
Ter info: elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of personen van zo’n 2000 jaar geleden berust op louter toeval.
De groep is in haar huidige formatie voor een laatste keer dit jaar samen.
Geen reden echter voor een bedrukte stemming want het verhaal gaat verder.
De bezinningstekst van Hilde zet meteen de toon. “Alles gaat voorbij, maar alle zorg van jou voor mij die wordt bewaard, die blijft.”
Zo zijn er de vieringen van de voorbije weken die een mens alleen maar gelukkig kunnen maken, zo zijn er de mensen van de Ploeg die prioriteiten voor de toekomst moeten vastleggen en die zich hier vol overgave voor inzetten, zo is er de aandacht voor het vreugdevolle en het droevige in het leven van mensen, …
En in januari 2025 start de nieuwe raad met – naast de huidige leden – nieuwe gezichten, frisse inbreng en met oog voor wat harten doet opengaan voor elkaar.
Ik denk hierbij aan de eerste christengemeenschappen: “Zij waren volhardend in de leer van de apostelen en de gemeenschap en in het breken van het brood.” (uit Handelingen)
Tot slot nog een opsteker die ik gemist heb (maar wie weet ooit nog kan beleven): zondagavond in de kerk was er de indrukwekkende voorstelling van de groep Fedactio, die streeft naar het bevorderen van dialoog tussen verschillende geloofsgemeenschappen.
“Er is veel mogelijk in een samenwerking van vernieuwende kerkelijke groepen met de nieuwe groepen in de marge van en buiten de kerk.  (dixit Jean-Paul Vermassen)
Zo kan het alleen maar beter worden!  (dixit Anette Rimez)